10-12-2019
SORRY, DAT IK EEN NIEUWE BAAN HEB…
Op verjaardagsfeestjes deed die het altijd goed: aan mijn gesprekspartner vertellen dat ik naast mijn eigen trainingsbureau ook voor mensenrechtenorganisatie IJM werkte. Zodra ik vertelde dat deze organisatie zich inzet in de strijd tegen slavernij en mensenhandel, oogstte ik veel respect. “Wat geweldig dat je dit mooie werk doet!” Of “Prachtig hoor, dat je deze keuze hebt gemaakt.” En ja, natuurlijk streelden deze mooie reacties mijn ego. Mijn rol deed er blijkbaar toe.
Sinds enkele maanden heb ik mijn baan bij IJM opgezegd en ben ik (naast werkzaam voor mijn eigen trainingsbureau Proistamenos) parttime als Company Coach en Trainer aan de slag gegaan bij AAme, een kantoor met accountants- en belastingadviseurs. Niet dat ik iets met cijfers heb, (de vlekken schieten in mijn nek zodra ik met Excel moet werken), maar ik heb wel iets met mensen. Fantastisch de kans te krijgen hen verder te helpen in hun ontwikkeling. Leuk, maar zo merk ik nu al, op feestjes doet die het minder goed.
Een baan bij een NGO of religieuze instelling heeft aanzien. Vaak meer dan een functie bij een profit-organisatie. En deels is dit de eigen schuld van de bedrijven en hun leidinggevenden zelf. Want wat betekenen wij nu voor de samenleving? Heeft het bedrijfsleven het niet aan zichzelf te wijten dat we vooral bekend staan om het gaan voor winst, voor de korte termijnresultaten? Ook wanneer deze ten koste gaan van medewerkers, klanten en de samenleving? Nee, hier is inderdaad weinig eervols aan.
Maar het kan zo veel anders (merk ik nu ook bij AAme)! In ‘Het oneindige spel’, het nieuwste boek van Simon Sinek, maakt de auteur onderscheid tussen een eindige en oneindige mindset van bedrijven. Het verschil: “Spelers met een eindige mindset focussen op winst uit de verkoop van hun producten, die het bedrijf ten goede komt, terwijl spelers met een oneindige mindset focussen op producten, die de klant ten goede komen.”
De ‘eindige mindset’ heeft de reputatie van het bedrijfsleven weinig goed gedaan. Medewerkers worden door leidinggevenden gezien als middel om er zelf beter van te worden, klanten staan synoniem aan wandelende portemonnees en over een rol in de samenleving wordt al helemaal niet nagedacht. Gemiste kans. Want uit diverse onderzoeken blijkt dat consumenten steeds meer waarde hechten aan bedrijven die wel echt verschil maken. Die net als NGO’s (als het goed is!) het beste met de medemens voor ogen hebben. Die de wereld een beetje mooier willen maken.
Hoe mooi zou het zijn wanneer uw bedrijf ook zo bekend zou staan? Dat we goed doen niet alleen als marketingtool inzetten, maar dat dit diep in ons DNA verweven zit. (Zie ook mijn boek Pure Winst, waarin ik bedrijven stap voor stap meeneem om een partnerschap met een NGO aan te gaan).
Het zou mij op verjaardagsfeestjes in ieder geval behoorlijk helpen! Want het is natuurlijk kul dat ik mij nu bijna moet verontschuldigen dat ik een rol bij een NGO hebt verruild voor een functie binnen het bedrijfsleven.
(De foto bij dit blog is trouwens de wand van mijn nieuwe werkkamer bij AAme…)
Dit blog werd eerder geplaatst als column in het magazine Sigt.