SITUATIONEEL LEIDERSCHAP (1) HOE EEN ENTHOUSIASTE BEGINNER AAN HET HUILEN TE KRIJGEN

12-10-2019

SITUATIONEEL LEIDERSCHAP (1) HOE EEN ENTHOUSIASTE BEGINNER AAN HET HUILEN TE KRIJGEN

Inmiddels ben ik de tel kwijt… Hoe vaak sprak ik niet professionals tijdens trainingen, coachingsgesprekken of gewoon ergens op de koffie, die even niet verder konden praten, omdat zij hun tranen probeerden weg te slikken. En de oorzaak van de mengeling aan verdriet, frustratie en boosheid is standaard dezelfde: ze zijn aan hun lot overgelaten.

Hoe het gaat: een bekwame professional (op welk gebied dan ook) krijgt een nieuwe baan. Zowel bedrijf als nieuwe medewerker zijn enthousiast over de nieuwe samenwerking. Eindelijk, een vacature opgevuld. Geweldig: een nieuwe baan.

En dan begint de ellende… Met een beetje geluk neemt de leidinggevende van de nieuwe medewerker nog de tijd hem of haar in te werken. (Helaas is dit binnen veel bedrijven allesbehalve standaardprocedure). Na deze inwerkperiode gaat de nieuwe medewerker aan de slag. En wat blijkt: de werkzaamheden lopen net iets minder gemakkelijk dan van tevoren gedacht. Maar van enige begeleiding is geen sprake meer. Leidinggevenden en collega’s geven niet thuis. De eens zo enthousiaste beginneling, wordt met de dag onzekerder. Een naar gevoel dat er niet beter op wordt op het moment dat hij totaal uit het niets stevige feedback krijgt op zijn functioneren. “Dit had je toch moeten kunnen!” 

Zeker, natuurlijk moet de nieuwe medewerker in staat zijn de nieuwe klussen op te pakken. Daarvoor heb je hem immers aangenomen. Maar – en daar gaat het mis – alleen onder de juiste begeleiding! Wat medewerkers nodig hebben, is situationeel leiderschap. Voor een effectieve samenwerking is nu eenmaal partnerschap nodig tussen leidinggevende en medewerker. En dit betekent afstemming over de leiderschapsstijl waar de medewerker behoefte aan heeft om te kunnen groeien in zijn werkzaamheden. Ga je als leidinggevende dit partnerschap niet aan, laat je medewerkers aan hun lot over, verliezen zij binnen no time hun enthousiasme en ja, eindigen zij vroeg of laat in tranen.

De reden dat ik zo’n fan ben van Ken Blanchards Situationeel Leiderschapsmodel, is omdat deze ellende gemakkelijk te voorkomen is. 83 procent van de medewerkers geeft aan dat hun leidinggevenden maar een leiderschapsstijl kent: delegeren. Dit terwijl wij slechts voor 15 procent van de taken die wij doen ook echt zelfsturend zijn.

Kortom: laat je mensen niet aan hun lot over! Hoe professional ze ook zijn. Het voorkomt een hoop irritatie bij jou als leidinggevende en een hoop frustratie en verdriet van de eens zo enthousiaste medewerker.

Dit blog is het eerste blog over situationeel leiderschap

Deel 1:  Hoe een enthousiaste beginner aan het huilen te krijgen.
Deel 2: Voorkom de meest gemaakte fout van leidinggevenden
Deel 3: Waar je medewerkers het meest behoefte aan hebben
Deel 4: De valkuil voor zelfsturende teams
Deel 5: Hoe je als leidinggevende tijd kunt winnen
Deel 6: De eik en het bloemetje