12-09-2020
GODS VOORKEUR VOOR EEN BMW
“Wij dachten zelf aan een Toyota Prius Wagon….”
Maar God dacht groter. Mooier. Luxer. Een voorganger kreeg van een bevriende collega een heuse BMW, zo deelt hij blij op Facebook. “God had het op zijn hart gelegd…” En dat terwijl God, zo mag ik toch aannemen, ook al zo druk was met de 13.000 vluchtelingen op Lesbos die door de rest van Europa aan hun lot worden overgelaten.
Goed, los van het feit dat ik niet geloof in een God die zich bezighoudt met het type auto waarin zijn werkers over ’s heeren wegen rondrijden om de blijde boodschap te verkondigen, was ik wel benieuwd wie dit cadeau betaald had. Dus schreef ik een mailtje naar de stichting die in het facebook-bericht vermeld stond met de vraag of dit cadeau uit eigen zak was betaald of door de donateurs. Als antwoord kreeg ik: “Dit geschenk aan een man van God, komt uit het koninkrijk van God.”
Het penningske van de weduwe wordt dus goed besteed, lees ik.
Ik moet denken aan de Amerikaanse welvaartsprediker Kenneth Copeland die zijn volgelingen vraagt flink te doneren zodat hij zijn zoveelste privé vliegtuig kan aanschaffen om overal ter wereld de goede boodschap te kunnen prediken. Een goede boodschap die vooral lijkt te slaan op zijn bankrekening.
Een boodschap waar, gezien de jets die hij bezit, blijkbaar duizenden volgelingen vol intrappen. En juist daar zit mijn allergie voor dit soort berichten. Nog een keer het facebookbericht dan: “We zijn overweldigd door het […] geloof en gehoorzaamheid van onze vriend.” Gehoorzaamheid… Wat nu wanneer ik mijn geld liever niet doneer wanneer de ongetwijfeld charismatische leider met de Bijbel in zijn hand mij hiertoe oproept? Laatste dat ik wil, is ongehoorzaam zijn aan God. Of aan zijn dienaren.
Enkele leiderschapslessen die ik uit deze gang van zaken trek:
- Het belang van woordkeuze. Zeker charismatische leiders (“Door God geroepen predikers”) moeten zich heel goed beseffen dat wat zij verkondigen als zoete koek wordt geslikt door hun achterban.
- Het gevaar van macht. Voorgangers (Ja, ook het christelijke wereldje kent zo zijn bobo’s) worden nogal eens op een voetstuk geplaatst. Ze zijn immers zo vroom en leven zo dicht bij God. Wie zijn wij om hen (dus God?) tegen te spreken?
- De noodzaak van zelfrelativering. Waarom zou de rol van een voorganger of evangelist belangrijker zijn dan die van de schoonmaakster, de accountant, de krantenjongen? Tim Keller schrijft in Every Good Endeavor dat al het werk even belangrijk is, zolang wij bezig zijn de wereld een beetje mooier te maken en daarmee dus Gods scheppende werk voortzetten.
Maar goed… Wie ben ik? Gods voorkeur gaat nu eenmaal uit naar een BMW. Je kunt je dienaren immers niet in een simpele Toyota laten rondrijden. Die reserveren we voor de enkele vluchteling die Europa binnenkomt en de kans krijgt een nieuw leven op te bouwen.
Ontvang een gratis e-book over Dienend Leiderschap, krijg de laatste blogs over leiderschap en storytelling in je inbox en mis niets! Meld je hier aan… >>