AGENDAHEDONISME

13-10-2022

AGENDAHEDONISME

Toen ik Justin van Lopik van Managementboek.nl voorstelde een blog te schrijven over diverse soorten agenda’s en planners voor 2023, kon ik niet vermoeden dat hij mij het boek ‘Agendahedonisme’ van Tom Grosfeld aan zou raden. Daar ging ik met mijn goede bedoelingen om het komend jaar nog meer aan mezelf te werken door heldere doelen voor mezelf vast te stellen. Dit jaar werkte ik al met de erg mooie Purpuz Planner om te reflecteren op mijn activiteiten. Wat geeft mij energie? Welke stappen moet ik zetten om doelen te bereiken? En wat moet ik dit jaar vooral laten? Ik tekende mijn droomwereld uit en ging enthousiast aan de slag. Al gebied de eerlijkheid te zeggen dat ik het doel om een literaire roman te schrijven niet heb gehaald. In plaats daarvan schreef ik in opdracht van een jubilerend bedrijf een businessroman. Een mooie klus die er ‘tussendoor’ kwam en mijn keurig uitgewerkte schema behoorlijk overhoop gooide.

Grosfeld stelt in zijn boek dat we meer dan ooit geobsedeerd zijn door efficiëntie, productiviteit en doelmatigheid. Een constatering waarin ik mij direct herken. Want al gun ik mijzelf bijvoorbeeld wel regelmatig de tijd om op de bank een goed boek te lezen, ik kies er vrijwel altijd voor dat het een boek is waar ik voor mijn werk mee aan de slag kan. Efficiënt ‘luieren’ dus.

We zijn geobsedeerd door werk, zegt Grosfeld. ‘Net zoals verworven vaardigheden niet meer losstaan van de mens, heeft hij ook geen baan meer, maar ís hij de baan. Het maakt hem toe wie hij is.’ Au… En hij gaat verder: ‘Werk en privé lopen niet alleen in elkaar over doordat we in het weekend werken en het karakter van werk steeds informeler wordt, maar ook doordat we in onze vrije tijd en werktijd dezelfde ambitie nastreven: zo min mogelijk tijd verspillen en zo veel mogelijk doelen halen.’ En dus staat in mijn agenda hoeveel informatieve boeken ik per maand wil lezen, hoeveel woorden ik wekelijks aan mijn roman wil schrijven, maar ook hoeveel tijd ik aan mijn gezin wil besteden. Ons leven gevangen in de gietvorm van een bedrijfsplan, aldus Grosfeld. ‘De agendahedonist lijkt zichzelf zo te vereenzelvigen met het idee van een onderneming, dat hij er niet voor terugdeinst om zijn persoonlijke leven op een bedrijfsmatige manier in te richten.’

Is er dan iets mis met het streven naar persoonlijke groei? Natuurlijk niet. Maar volgens Grosfeld groeide dit verlangen uit tot een verslaving. ‘We zijn geconditioneerd om alleen dingen te doen die bijdragen aan ons eigen gevoel van succes en geluk, aan onze eigen onderneming. […] Zelfontwikkeling is uitgegroeid tot een soort religie.’

Zaak dus los te komen van het doelmatige, aldus de auteur. ‘Hebben we schema’s en doelen nodig om als persoon te groeien, of komt die groei vanzelf wel, wanneer we navigeren op onze spontaniteit en intuïtie?’, zo vraagt Grosfeld zich af. ‘Het is niet vanzelfsprekend om doelmatig en rationeel te leven, dat we onszelf runnen als een bedrijf en onze vrije tijd kanaliseren richting het zelf als ondernemer. […] We moeten weigeren om nog langer een slaaf te zijn van het nut en van de tijdoptimalisatie.’

Ja, ik voel mij aangesproken door de waarschuwing van Grosfeld. Toch blijft er wel een maar… (al kan deze maar juist het bewijs zijn dat ik inderdaad verslaafd ben…). De maar zit hem onder andere in het feit dat ik in trainingen en coachingstrajecten regelmatig leidinggevenden spreek die zich zo laten leven door alles wat er op hen afkomt qua werkzaamheden en verantwoordelijkheden, dat ze vergeten tijd in zichzelf en in hun gezin te investeren. En ja, dus raad ik hen aan tijd voor zichzelf in te plannen. Zet dat etentje met je vrouw in je agenda. Plan in dat ook jij af en toe je kinderen van school haalt. Blok in je agenda dat uurtje sporten in de week. Onderzoek hoe je je batterij oplaadt en hoe je als mens blijft groeien. En maak hier vervolgens bewust tijd voor. Doe je dit namelijk niet, zul je vroeg of laat tot de verdrietige conclusie komen dat je een figurant bent van je eigen leven, in plaats van de held van het verhaal.

Met de duidelijke en terechte waarschuwing van Grosfeld in mijn achterhoofd, kijk ik dus wel degelijk uit naar mijn nieuwe planner. Niet om alleen maar efficiënt en productief te hoeven zijn, maar wel om te voorkomen dat anderen het roer van mijn leven overnemen.  

Agendahedonisme

Tom Grosfeld
Koop het boek hier