Trainingen, coaching, lezingen en consulting waar iedereen blij van wordt. Leidinggevenden en medewerkers!

HOE OM TE GAAN MET KRITIEK? EEN CASUS UIT DE PRAKTIJK…

21-03-2020

HOE OM TE GAAN MET KRITIEK? EEN CASUS UIT DE PRAKTIJK…

HOE OM TE GAAN MET KRITIEK? EEN CASUS UIT DE PRAKTIJK…

Eerlijk gezegd vind ik het lastig. Hoe ga je nu om met kritiek die volledig uit de emotie van de ander ingeschoten is? Begripvol reageren. Luisteren. Natuurlijk. Maar mag je ook in een reactie aangeven dat je het niet eens bent met de feedback? Of maar gewoon laten gaan? De ander heeft zijn mening geuit, hart gelucht en weer verder?

Onlangs publiceerde EO Visie een interview dat ik had met een voorganger. Ik was kritisch. Dit bleek ook uit mijn vragen. Maar zowel de geïnterviewde als ik keken terug op een goed gesprek, waarin we respect voor elkaar hielden. Zo werd ook bevestigd in de mailwisseling achteraf.

In een “verdrietige reactie” (die ik als boos ervoer: “Je zou je excuses moeten aanbieden voor je disrespectvolle, eigengereide vraagstellingen. Als je het lef hebt.”) liet een lezer mij weten wat hij van het interview vond. Hoe kon ik, iemand van wie hij eerder stukken over leiderschap op LinkedIn likete, zulke “tenenkrommende vragen” stellen met zo’n “pedante toon”?

In die gelikete stukken schrijf ik regelmatig over dienend leiderschap en de kunst om empathisch naar de ander te luisteren.  Een kunst inderdaad, want zo blijkt mij nu weer: het valt mij soms echt zwaar. 

Maar ik deed een poging.
Reageerde op de reactie.
En kreeg een nog bozere mail terug.

Wat ik had gedaan, had niets met dienend leiderschap te maken…

Teruglezend denk ik dat het hier (nog los van de duidelijke ‘onderstroom’ bij ons beiden) mis ging in de communicatie. Want wat is dienend leiderschap nu echt? En wat betekent empathisch luisteren?

Wat dienend leiderschap niet is, is met alle winden meewaaien. Ja en amen knikken op zaken waar je duidelijk je vragen bij hebt. Ik zou niemand hebben gediend wanneer ik de voorganger zou hebben gevraagd naar z’n hobby’s of  z’n lievelingskleur of -eten. Daar zijn poesiealbums voor. Ik zat daar als journalist, die de lezers van Visie wilde dienen met eerlijke vragen die bij mij – en ongetwijfeld ook bij vele anderen – leefden.

En dan empathisch luisteren… Ook dit is niet hetzelfde als alles beamen wat de ander zegt. Wel is het oprecht geïnteresseerd zijn in de ander en vervolgens je eigen mening vormen.

“Ik hoop echt dat je eens reflectie krijgt,” zo gaf de briefschrijver mij aan.

Bij deze dan. 

Wanneer ik terugkijk op het interview geloof ik dat mijn motieven en luisterend oor oprecht waren. Al was ik nog zo kritisch. 

Wanneer ik echter terugkijk op de conversatie met de briefschrijver, merk ik dat het empathisch luisteren mij in het verloop van de mailwisseling steeds moeilijker valt. Dichter bij elkaar komen we niet. En ik vraag mij af of in dit geval iemand gediend is met nog langer met elkaar ‘in gesprek te blijven’. Soms is het misschien gewoon beter even ieders zijn eigen weg te gaan. De wereldvrede hangt er gelukkig niet van af. Dat is dan weer het voordeel van social media. Je hoeft elkaar niet te volgen of te liken…

Maar tips hoe dit beter op te pakken, zijn hieronder van harte welkom.

Ontvang een gratis e-book over Dienend Leiderschap, krijg je laatste blogs over leiderschap en storytelling in je inbox en mis niets! Meld je hier aan… >>

Henk Jan Kamsteeg was jurylid van managementboek van het jaar, schreef acht boeken over leiderschap en storytelling en is spreker over onderwerpen als dienend leiderschapinclusief leiderschap en storytelling. Regelmatig publiceert Henk Jan op deze site boekbesprekingen.

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor het laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie.