TWEEBAANS WERK

23-05-2023

TWEEBAANS WERK

Vanaf het moment dat ik mijn studie Journalistiek afrondde, heb ik altijd twee banen gehad. De afgelopen jaren is dit in dienst als storyteller bij de stichting International Justice Mission (IJM) en als ZZP’er van mijn eigen trainersbureau op het gebied van dienend leiderschap. Waarbij ik voor Proistamenos niet alleen trainingen en lezingen geef, maar ook boeken schrijf – en bespreek. Zo beweeg ik mij tussen verschillende banen. Geen van beide zou ik willen opgeven omwille van de ander. Ze dragen namelijk allemaal bij aan mijn persoonlijk mission statement: een positieve impact hebben in de levens van anderen, waarbij ik geloof in de kracht van dienend leiderschap en storytelling.

Ik blijk de enige niet te zijn die mijzelf een ‘tweebaner’ mag noemen. Volgens het Centraal Bureau voor Statistiek geldt dit namelijk voor maar liefst 832.000 Nederlanders. Meer dan ik had verwacht.

Luc Dorenbosch en Mark van Vuuren (een oud-klasgenootje van mij van de basisschool) schreven met hun ‘tweebaans werk’ een origineel boek over dit fenomeen. Beide spreken uit ervaring. Naast hun vaste contracten bij verschillende werkgevers, zijn zij als ZZP’er actief.

Voordelen
Maar waarom zouden we in vredesnaam kiezen voor twee banen? De auteurs geven aan dat één op de acht tweebaners dit doet om rond te kunnen komen, een fenomeen dat we vooral uit Amerika kennen. Na een dag werken nog elders een avondshift aan de bak om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.

Gelukkig is dit voor het merendeel van de tweebaners in Nederland niet de reden. Dorenbosch en Van Vuuren sommen een aantal andere voordelen van twee banen op:

• Meer afwisseling en het doorbreken van routine in de hoofdbaan
• Iets nuttigs doen met vrije tijd
• Zwaarder lichamelijk werk combineren met lichter werk
• Hobby professionaliseren
• Een vaardigheid kunnen ontwikkelen
• Betekenis toevoegen aan de hoofdbaan

“De tweede baan heeft voor mensen écht iets te bieden wat niet in één baan te vinden is,” vatten de auteurs samen.

En de werkkgever?
Maar nu kan ik zelf de afwisseling wel leuk vinden, wat nu wanneer mijn werkgever minder enthousiast is over het feit dat ze mij een paar dagen in de week moeten missen? Zelf heb ik het geluk dat ik vanaf het moment dat ik in dienst trad bij IJM al mijn eigen trainersbureau had. Op basis van vertrouwen had ik vanaf het begin de vrijheid mijn dagen redelijk soepel in te delen. Hetgeen goed uitkomt, want vaak zijn de data voor bijeenkomsten waarvoor ik word uitgenodigd om een lezing te verzorgen al maanden van tevoren gepland. En wanneer er geen training of lezing in de agenda staat, kan ik gemakkelijk aanschuiven bij IJM op dagen dat ik officieel niet voor de stichting werk.

Dorenbosch en Van Vuuren raden iedereen die nu fulltime ergens in dienst is en eraan denkt uren in te leveren om daarnaast voor zichzelf te beginnen, dit in goed overleg met de huidige werkgever te doen. Zo beschrijft Van Vuuren dat hij duidelijke afspraken maakte met Universiteit Twente, waar hij als professor in dienst is, toen het bij hem begon te kriebelen ook voor zichzelf te beginnen. In goed overleg gingen ze een proefperiode aan, waarna zowel de Universiteit als Van Vuuren eerlijk evalueerden of dit voor beide een goed werkbare situatie was. Hetgeen het geval bleek te zijn. 

In ’Tweebaans werk’ geven de auteurs niet alleen handige tips aan iedereen die eraan denkt een tweede te beginnen. Ook werkgevers kunnen hun winst met dit boek doen. Hoe kunnen zij werkgevers ondersteunen of soms zelfs aanmoedigen aan een tweede baan te beginnen?

Tijden veranderen. Onze werksituatie dus ook. Ik kan mij in ieder geval niet voorstellen in deze fase van mijn leven alleen maar voor mijn eigen bureau werkzaam te zijn óf mijn lezingen en schrijfwerk achter mij te laten om fulltime voor IJM aan de slag te gaan. Beide hebben mijn hart. En, zoals Dorenbosch en Van Vuuren terecht opmerken: het hart heeft meerdere kamers.

Tweebaans werk
Luc Dorenbosch en Mark van Vuuren

Koop het boek hier