RECENSIE: ONDERNEMEN MET IMPACT

08-02-2020

RECENSIE: ONDERNEMEN MET IMPACT

Eerlijk is eerlijk: een belangrijke inspiratiebron voor een aantal van mijn blogs over leiderschap, is de bedroevende manier waarop leidinggevenden met wie ik in het verleden samenwerkte hun mensen aanstuurden. Goede bedoelingen of niet, hun leiderschapsstijl had een desastreus effect op de betrokkenheid van hun medewerkers. Rupsen die niets liever wilden dan uitgroeien tot vlinder, bleven door een verstikkende manier van leiderschap vast zitten in hun cocon. Zonde. Doodzonde.

Dus ja, dat ik in de pen klom en boeken schreef als ‘Dienend leiderschap’ en ‘De kracht van het compliment’ komt deels voort uit frustratie over gebrek aan goed leiderschap. Ik heb mij hier een tijdje schuldig over gevoeld, want het laatste dat ik wilde, was dat mijn kritische blik, zou uitgroeien tot cynisme.  

Hoe welkom was daarom de vergelijking die ik eens hoorde over een kenmerk dat alle grote leiders gemeen hebben. Allemaal hebben ze een zogenoemd Popeyemoment gehad. Geconfronteerd met een bepaalde situatie, riepen ze het als Popeye uit: “That’s’ all I can stands, I can’t stands no more!”. En ze kwamen in actie.

Dezelfde vuurstorm-ervaring, zoals Warren Bennis het Popeyemoment beschrijft, spat van de bladzijden van het nieuwste boek van Arko van Brakel af. In ’Ondernemen met impact’ predikt de ondernemer zijn visie op leiderschap. Een vurig betoog dat aangewakkerd lijkt door de vele voorbeelden van ineffectief leiderschap die hij om zich heen ziet. Het kan, nee moet, anders! “Ik maak mij zorgen over de leiderschapscultuur die is gaan heersen sinds we het woord manager bedacht hebben,” stelt Van Brakel. Waar behoefte aan is, is “inclusief leiderschap” van leiders die durven te delen en die diversiteit en tegengeluiden durven te waarderen.

Van Brakel, mede-oprichter van het Semco Style Institute, stelt dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de keuzes die wij maken en de bijdrage die wij leveren aan de wereld. “Het is belangrijk dat wij ons ego niet laten domineren, maar in dienst stellen van het grotere doel.” Niet dat er iets mis is met ons ego’s, “maar als ze ons in de weg zitten of belemmerend werken bij het nemen van goede besluiten, wordt het lastig.”

Liefst zou ik nu alle suggesties die Van Brakel doet om te groeien in inclusief leiderschap overnemen, maar dit zou betekenen dat deze recensie bijna net zo lang wordt als het boek zelf. Ik zal mij dus proberen te beperken tot een aantal opmerkingen die de auteur maakt.

Allereerst die over de rol van de manager. Van Brakel raadt af om de rol van manager ten koste van alles te ambiëren. “Ben je bijvoorbeeld een uitstekende vakman of vakvrouw, ga dan niet je best doen om de manager uit te hangen. Beter is het om je vak te blijven uitoefenen en een meester-gezelstructuur te creëren in je organisatie.” En ja, dit vraagt om een andere manier van denken. Of, beter, om wat ik vaak noem een hartgesteldheid. Is je diepste verlangen er te zijn voor de ander en hem of haar te helpen groeien? Van Brakel: “Een onderschatte vorm van succes is in mijn ogen dat je met jouw talent en jouw kwaliteiten helpt om de droom van iemand anders vorm te geven, gewoon omdat je dat wilt en je erbij thuis voelt.”

Managers die de toekomst hebben, zijn volgens Van Brakel dan ook zij die zich zien als faciliterende leiders en ruimte durven geven aan anderen om te communiceren en beslissingen te nemen en fouten te maken.

Van Brakel laat aan de hand van praktijkvoorbeelden zien, welk effect deze manier van leidinggeven heeft. Mooi te zien – en niet geheel onverwachts – is dat hij hierin onder andere verwijst naar het succesvolle Coolblue, waar ikzelf jaren leiderschapstrainingen heb mogen verzorgen. “Wie piramides bouwt, krijgt mummies,” zo haalt Van Brakel een onbekende bron aan. Maar wanneer je mensen dus een duidelijk doel geeft, begeleiding, vertrouwen en vrijheid, worden je medewerkers juist springlevend! Hetgeen een geweldige impact heeft op de betrokkenheid van de medewerkers zelf, de klanten en dus ook op de onderneming.

‘Ondernemen met impact’ is door de heldere visie van Van Brakel en zijn gedurfde kwetsbaarheid over gemaakte fouten, voor mij niet alleen een feest van herkenning, maar ook een heldere spiegel over wat er nog echt beter kan. En ja, het was voor mij zeker ook het beetje extra zuurstof dat ik nodig had om mijn vuurstormervaringen brandend te houden. Want de dag dat ik het niet meer als Popeye kan uitroepen  “That’s’ all I can stands, I can’t stands no more!”, maar mij berust in de manier waarop nu nog veel leiding wordt gegeven, zal de dag zijn waarop mijn eigen dromen en passies gedoofd zijn. En die dag hoop ik nooit mee te maken.

Ondernemen met impact
Arko van Brakel

Koop het boek hier