RECENSIE: GRIP

27-02-2020

RECENSIE: GRIP

Het voelt een beetje alsof ik de laatste Nederlander ben die ‘Grip’ nog niet had gelezen. Maar wat ben ik blij dat ik alsnog achter in de rij aansloot. Niet veel vaker ervoer ik namelijk bij een ‘zelfhulpboek’ dat toepassing van de aangeboden tips direct werkt. Een bijzonder productieve dag en rust in m’n hoofd als gevolg. Dank, Rick Pastoor!

Ik had ‘Grip’ al zien liggen op het bureau van een oud-collega. “Ik ga het helemaal anders doen,” zei hij nog. Te druk met andere zaken vroeg ik niet door. Maar al gauw bleek wat dit “anders” was. Op gezette tijden zette hij zijn splinternieuwe koptelefoon (“Met noise cancellation”) op, merkte ik dat hij niet direct meer op mijn mails reageerde en werd hij wel erg lacherig over de agenda die standaard op mijn bureau lag.

Toen begreep ik hem niet. Na het lezen van ‘Grip’ wel. Natuurlijk beter te laat dan nooit, maar had ik dit boek van de oud-Blendle manager maar eerder gelezen. Het had mij letterlijk aardig wat slapeloze nachten gescheeld. Die momenten dat je wakker schrikt omdat je – en hoe dit werkt, weet ik niet – ineens realiseert dat je dit of dat nog moet doen. Om vervolgens niet meer in slaap te kunnen vallen.

Welk wondermiddel Pastoor dan aanbiedt? Laat me allereerst zeggen dat het eigenlijk te zot voor woorden is dat ik zijn tips überhaupt nodig had. Maar het bewijst dat ik – net als vele anderen – verslaafd ben aan dopamine, het geluksstofje dat in onze hersenen vrijkomt bij elke nieuwe notificatie op ons mobieltje. 
Een nieuwe mail. 
Een like. 
Iemand die mijn LinkedIn-bericht deelt. 

Iemand is met mij bezig.
Ik doe er toe.
Ik ben belangrijk. 

Dat ik totaal ben afgeleid van het werk waar ik op dat moment mee bezig was, is even minder belangrijk. Sterker nog: ik heb niet eens in de gaten dat het mijn productiviteit drastisch vermindert en het zelfs extra energie vreet.

De oplossing die Pastoor in het eerste deel van zijn boek ‘Grip op je week’ (de andere twee delen over grip krijgen op je jaar en grip op je leven zie ik als mooie bonus), biedt, is allereerst de baas te worden van je eigen (digitale!) agenda. Je agenda is heilig, zo leer ik. Alle taken die langer duren dan een half uur (inclusief reistijd naar afspraken, voorbereidings- en verwerkingstijd) moeten er in staan. Het goed bijhouden van al je werkzaamheden in je agenda helpt met te laten zien dat je volgeboekt bent. “Je kunt dan gemakkelijker ‘nee’ zeggen. Tegelijk weet je wanneer je een klus wel kunt oppakken, omdat je ook ziet wanneer je daarvoor ruimte hebt.”

Na het belang van een goed bijgehouden agenda te hebben aangetoond, gaat Pastoor in op de tweede stap: een duidelijke takenlijst. Hier noteer je taken die minder tijd vergen dan een half uur en dus niet in je agenda hoeven. En voor de duidelijkheid: het gaat dan echt om alle taken die bij je opkomen! “Elke kleine of grote taak waar je hersenen je aan blijven herinneren is een zogeheten open loop.” En deze open loops laten je ’s nachts wakker schrikken of zorgen ervoor dat je het angstzweet uitbreekt omdat je je uit het niets afvraagt of je dit al wel of niet hebt opgepakt. Deze zogenoemde ‘stalker mode’ moet worden aangepakt. Dit door al je taken te noteren in een handige app, waardoor je ervan verzekerd bent dat je het niet zult vergeten. Zodra je agenda gaten vertoont (die je bewust moet creëren), pak je de taken uit de takenlijst op.

De derde stap (na je agenda en je takenlijst) is het aanpakken van je e-mails. Ook hierin is Pastoor duidelijk: reserveer in je agenda een aantal momenten per dag om je mails te checken en op te pakken. Bijvoorbeeld een half uur in het begin van de ochtend, een half uur rond lunchtijd en een half uur aan het eind van de dag. En dan misschien wel de belangrijkste boodschap: los van deze in je agenda gereserveerde momenten (!) sluit je je e-mailprogramma op je computer en op je mobiel!

Natuurlijk ga ik met het aanhalen van deze tips te kort door de bocht en valt er nog veel meer te zeggen over wat Pastoor aanreikt. En dan heb ik het nog niet eens over de misschien wel belangrijkere andere delen in zijn boek. En al is wat hij schrijft echt niet allemaal nieuw en hogere wiskunde, who cares?!, het is vlot gebracht en direct toepasbaar. Zoals gezegd: ik pluk al direct mijn vruchten door zijn tips toe te passen. En de mensen om mij heen daardoor denk ik ook…

Grip
Rick Pastoor

Koop het boek hier.