21-01-2020
DOCHTERS, ZUSSEN EN MOEDERS
Eerder liep ik door de ranzige straten van de rosse buurten in Kolkata en Mumbai. Deze week wandelde ik door de schoongepoetste steegjes van een red light district in Den Haag. Hetzelfde nare gevoel bekroop me.
Precies een jaar nadat ik de teams van IJM in India mocht trainen in leiderschap, gaf ik nu een workshop storytelling aan het team van Stichting De Haven in Den Haag, die pastorale en maatschappelijke hulp verlenen aan vrouwen in de prostitutie. Organisaties die werken in totaal verschillende werelden, maar van wie de verhalen opvallend veel gelijkenissen tonen.
Verhalen van onrecht.
Van vrouwen die worden uitgebuit.
Van dames die dagelijks door meerdere onbekende mannen als consumptie-artikel worden gebruikt.
Sekswerkers.
Prostituees.
Slachtoffers van mensenhandel.
Het zijn termen die een veilige afstand bewaren tussen hen en ons.
Maar deze vrouwen zijn dochters van ouders die hen ooit als baby geknuffeld en gekust hebben.
Het zijn moeders van kinderen die niet beter meer weten dan dat mama zichzelf verkoopt voor seks.
Het zijn zussen uit gebroken gezinnen, uit vaak een ver, arm land.
Ik keek deze week weer in hun ogen. Zag de treurnis achter de glimlach.
Een zieke wereld. Een wereld die eens te meer toont waar ZELFdienend ‘leiderschap’ toe kan leiden. Ik. Ik. Ik. NU!
Maar gelukkig zijn daar ook de dienende leiders. Van IJM. Van De Haven. Die de dames opzoeken. Er voor hen zijn. Omdat zij hen zien zoals ze zijn. Geen stuk vlees. Maar waardevolle vrouwen. Dochters. Moeders. Zussen.